Γεννηθείς εις τας Θήβας το 1985 όπως και τόσες τραγωδίες, τη Θήβα των ποιητών, της πατάτας και του πυροβολικού. Ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου τραγούδια στο Γυμνάσιο, όταν οι άλλοι έσπαζαν σπυράκια ή στέλναν ραβασάκια (δεν υπήρχαν smartphones γαρ). Έμαθα μικρός να παίζω κιθάρα χωρίς να έχω μάθει στην ουσία νότες και θεωρία ως άνθρωπος της πράξης. Αυτό ήταν αρκετό βέβαια για να καταφέρω να συνθέτω τα δικά μου τραγούδια. Το πάλεψα με τη φυσαρμόνικα και τελικά και με το βιολί που κάποτε προσπάθησα να μάθω μόνος μου, δεν τα κατάφερα ωστόσο γιατί δε μ' άντεχε κανείς, ούτε το βιολί, άσε που είμαι αλλεργικός και στο ρετσίνι που χρησιμοποιούσα για να περάσω τις αλογίσιες τρίχες του δοξαριού μου οπότε τότε φτερνίζομουν και δακρύζα αλλά όχι από συγκίνηση.
Και αφού έπαιρνα τα γράμματα, άφησα την επαρχία, σπούδασα Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο ΕΜΠ, πραγματώνοντας αυτό που στους στίχους του τραγουδιού αναφέρεται «Άλλοι μιλάν για τέχνη, για ρεύματα και τάσεις». ‘Επειτα ξαναγύρισα στην επαρχία όπου εργάστηκα σε φάμπρικα ως μηχανικός, με την εργασία να επιχειρεί επίμονα να σκοτώσει την έμπνευση και εμένα τον ίδιο σε κάθε σκοτεινό στενάκι. Έπειτα εγκατέλειψα και την Ελλάδα, αλλά στο δρόμο για το Hollywood (μην πάει ο νους σου) έκανα στάση για δουλειά στην Ολλανδία όπου και βρίσκομαι ακόμα σήμερα, άρα αν το καλοσκεφτείς είμαι ένας από εκείνους που κάνουν διεθνή καριέρα αλλά μάλλον σαν μηχανικός αν θέλουμε να ακριβολογούμε.
Από φωνή ΟΚ, έχω μουσικό αυτί (επί 2) και καλλιτεχνική φλέβα χρυσού που θα την κόψω μια μέρα για εντυπωσιακό φινάλε οπότε θα εισπράξω και το πραγματικό χειροκρότημα. Έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε μερικά φεστιβάλ μουσικής όπως τα Πινδάρεια και το φεστιβάλ της Σύμης πρόσφατα (παραπάνω από μια δεκαετία και βάλε).
Πάντα φανταζόμουν τα τραγούδια μου με κιθάρες, φυσαρμόνικες και βιολιά ακόμα και πριν ανακαλύψω τη ξένη folc/americana μουσική. Σήμερα μπορώ να πω πως φαντάζομαι τη μουσική μου σαν φολκ με ελληνικό στίχο, ίσως και καποιες δικές μας επιρροές, αλλά δε το λέω με σιγουριά, θα δούμε στο μέλλον. Σχετικά με το δίσκο δεν έχω να σημειώσω κάτι πέραν κάποιων προβλήματων με εκφύλιση των δίσκων σε αυχένα και μέση που ενίοτε με ταλαιπωρούν, μου δίνουν και καταλαβαίνω τι θα πει πόνος αλλά ως γνωστόν "ο πόνος και η οδύνη αποτελούν γενεσιουργό αιτία της καλλιτεχνικής σπίθας" ή αν προτιμάς για να περάσουμε και ένα πολιτικό μήνυμα στο τέλος "Ο πόνος των φτωχών γίνεται η τέχνη των αστών".
